یا مهدی ادرکنی

توصیه های اخلاقی امام خمینی(ره) در ماه رمضان

شما در اين ماه شريف به ضيافت حق تعالى دعوت شده ايد: «دُعيتم فيه إلى ضيافة الله» خود را براى مهمانى باشكوه حضرت حق آماده سازيد. معناى روزه فقط خوددارى و امساك از خوردن و آشاميدن نمی باشد؛ از معاصى هم بايد خوددارى كرد. اين از آداب اوليه روزه می باشد که شما حداقل به آداب اوليه روزه عمل نماييد؛ و همان طور كه شكم را از خوردن و آشاميدن نگه می داريد، چشم و گوش و زبان را هم از معاصى باز داريد. .

در اين ماه شريف، كه به مهمانسراى الهى دعوت شده ايد، اگر به حق تعالى معرفت پيدا نكرديد يا معرفت شما زيادتر نشد، بدانيد در ضيافة الله درست وارد نشديد و حق ضيافت را به جا نياورديد. نبايد فراموش كنيد كه در ماه مبارك، كه «شهر الله» می باشد و درهاى رحمت الهى به روى بندگان باز است و شياطين و اهريمنان- در غل وزنجیر هستند

بنابراين، از فرصت استفاده كنيد و پيش از آنكه اين فيض عظمى سپرى گردد، در مقام اصلاح، تزكيه و تصفيه امور خود برآييد.

عرضه شدن اعمال انسان به رسول خدا (ص)وائمه ی اطهار(ع)

به تفسير برخى از روايات، اعمال انسان به رسول خدا (ص) و ائمه طاهرين (ع) عرضه می شود و از نظر مبارك آنان‏ می گذرد. و أبو بصير از امام صادق(علیه السلام) روايت كرده كه فرمود:

«تُعرض الأعمال على رسول الله، صلّى الله عليه و آله أعمال العباد كلّ صباح أبرارها و فجّارها فاحذروها. ». اعمال بندگان، نيكوكار و بدكار، در هر بامداد بر رسول خدا(ص) عرضه مى‏ شود. پس بر حذر باشيد.

وقتى كه آن حضرت به اعمال شما نظر كنند و ببينند .كه از خطا و گناه انباشته است، چه قدر ناراحت و متأثر می گردند؟ راضى نشويد كه قلب مبارك آن حضرت شكسته و محزون گردد. وقتى آن حضرت مشاهده كند كه صفحه اعمال شما مملو از غيبت و تهمت و بدگويى نسبت به مسلمان می باشد و تمام توجه شما هم به دنيا و ماديت است و قلوب شما از بغض، حسد، كينه و بدبينى به يكديگر لبريز شده، ممكن است در حضور خداى تبارك و تعالى و ملائكة الله خجل گردد كه امت و پيروان او نسبت به نعم الهى ناسپاس بوده و اين گونه افسار گسيخته و بی پروا به امانات خداوند تبارك و تعالى خيانت می كنند.

معرفت  به خدا

مهمان بايد لااقل ميزبان را بشناسد و به مقام او معرفت داشته باشد، و به آداب و رسوم مجلس آشنا بوده و سعى كند عملى بر خلاف اخلاق از او سرنزند.

ولى اگر بنا باشد كه انسان به اسم روزه دهان را از غذاها ببندد و به غيبت مردم باز كند و شبهاى ماه مبارك رمضان را با غيبت، تهمت و اهانت به مسلمانان به سحر انجامد، چيزى عايد او نمی شود و اثرى بر آن مترتب نمی گردد.

بلكه چنين روزه دارى آداب مجلس مهمانى حق را رعايت نكرده، حق ولي نعمت خود را ضايع نموده است ولي نعمتى كه براى رسانيدن انسان به معدن عظمت و نور قدرت‏ داده؛ عقل و ادراك عنايت كرده؛ كرامتها فرموده است، و اكنون از بندگانش دعوت به عمل آورده كه به مهمانخانه او وارد شده بر خوان نعمت او بنشينند، و شكر و سپاس حضرتش را تا آنجا كه از دست و زبان آنان برمی آيد ادا نمايند.

مهمان بايد لااقل ميزبان را بشناسد و به مقام او معرفت داشته باشد، و به آداب و رسوم مجلس آشنا بوده و سعى كند عملى بر خلاف اخلاق از او سرنزند. مهمان خداوند متعال بايد به مقام خداوندى حضرت ذى الجلال عارف باشد- مقامى كه ائمه عليهم السّلام، و انبياى بزرگ الهى هميشه دنبال معرفت بيشتر و شناخت كامل آن بوده اند و آرزو داشتند كه به چنين معدن نور و عظمتى دست يابند. ضيافة الله همان «معدن عظمت» است. خداوند تبارك و تعالى براى ورود به معدن نور و عظمت از بندگانش دعوت فرموده است، ليكن بنده اگر لايق نباشد نمی تواند به چنين مقام با شكوه و مجللى وارد گردد.