یا مهدی ادرکنی

اعتکاف فرصت مناسبی است تا انسانی که در پیچ وخم های زندگی مادی غرق شده ،خود را بازدید وبه قصد بهره بردن از ارزش های معنوی از علایق مادی دست بکشد وخود را در اختیار پروردگار بگذارد وتقاضا کند که اورا در راه راست ثابت نگهدار د تا بتواند به دریای بیکران انس ومهر خداوند که یکسره مغفرت ورحمت است ،متصل شود .در اعتکاف می توان خانه دل را از اغیار تهی کرد ونور محبت خدا را در آن جلوه گر ساخت ،می توان خود را وقف عبادت کرد ولذت میهمان شدن بر سر سفره احسان ولطف الهی را چشید ،می توان زمام دل وجان را به دست خدا سپرد وهمه اعضا وجوارح را در حصار اراده حق به بند کشید ، می توان به خویشتن پرداخت ومعایب وکاستی های خود را شناخت ودر جستجوی معالجه بود ،می توان نامه عمل را مرورکرد وبه فکر تدارک وجبران فرصت های از دست رفته بود ، می توان به مرگ اندیشید وخود را برای حضور در پیشگاه خدای (ارحم الراحمین )آماده کرد .
آری (اعتکاف ) فصلی است برای گریستن ،برای ریزش باران رحمت ، برای شستن آلودگی های گناه ،برای تطهیر صحیفه اعمال ،برای نورانی ساختن دل وصفابخشیدن به روح